Eerst waren we wat sceptisch omdat we niet wisten hoe het ging en of het goed zou gaan. Maar wat hebben we hiervan genoten en zijn we hier dankbaar voor. Het was prachtig weer niet te warm maar ook geen regen. Om elf uur ochtends werden we opgehaald door de lieve vrijwilligers van de wensambulance en vertrokken we richting Arcen. Daar aangekomen zijn we gestart met de ronde door het mooie park. Onze vader heeft altijd als zelfstandige gewerkt in de tuinbouw en ook later toen hij voor een werkgever aan de slag ging was hij actief tussen de planten. Hij zei ook “Dit is een prachtige tijd om het park te bezoeken want alles staat mooi in bloei”.
Hij was zichtbaar ontroerd en had op alle foto’s een smile van oor tot oor. Hij kreeg er geen genoeg van en hield het langer vol dan aanvankelijk gedacht. Uiteindelijk zijn ze door de parkmanager  ook nog met een golfkarretje rond gereden zodat ze ook zeker alles gezien hadden van het park. Op de terugweg in de wensambulance waren we allemaal ontroerd door deze dag en ook natuurlijk de dubbele gedachten. Je onderneemt iets prachtigs maar de manier waarop is natuurlijk wel confronterend en moeilijk. Maar de vrijwilligers van de wensambulance geven je tijdens die dag ook zo’n ontzettend fijn gevoel en bieden een luisterend oor zodat je ook even helemaal weg bent uit de thuissituatie. Daarom een hele grote dankjewel voor deze geweldige dag en ook de prachtige herinnering die we hieraan zullen overhouden. Dit is onbeschrijfelijk mooi en waarderen we enorm.

Aan alle vrijwilligers van de wensambulance en Kasteeltuinen Arcen bedankt dat jullie dit mogelijk hebben gemaakt!