Jenne wilde graag samen met zijn broers en zoon een bezoek brengen aan zijn  voormalige werkgever: de Koninklijke Marine in Den Helder…  Het werd een enerverende, interessante dag voor iedereen! De familie schreef een uitgebreid verslag.

Op woensdag 8 maart 2023 is Jenne met zijn twee broers Hans en Ton en zijn zoon Jules met de Wensambulance naar Den Helder geweest. In Den Helder ligt de haven van de Koninklijke Marine. Daar heeft Jenne in zijn diensttijd gewerkt, net als Ton en Hans. Jenne wilde daarom deze dag graag delen met zijn twee broers en zijn zoon.Om 07.30 uur in de ochtend verzamelt het gezelschap bij hospice Mariaweide in Venlo. Ook de heren Rini en Hay van de Wensambulance zijn al aanwezig. Jenne wordt nog klaargemaakt voor de dag, dus we zijn nog even gaan zitten voor een kop ko?e. Rond 08.00 uur is het tijd om te vertrekken! Het sneeuwt flink. We hopen dat we hier onderweg niet te veel last van hebben. En dat blijkt gelukkig het geval! Onderweg gaat de zak met chocolade paaseitjes open (daar houdt iedereen van!), wordt er wat gekletst en is er ook ruimte voor grappen en grollen! Jenne zegt op een gegeven moment: “dit is tof, hè jong”. Hij heeft veel zin in de dag!

Na een uurtje of 3 komen we aan bij de haven in Den Helder, waar we worden opgewacht door Rob. Hij werkt bij de Marine en gaat de hele dag met ons mee. Het is inmiddels al rond het middaguur, dus we gaan eerst naar de Marineclub. Dit is een besloten club op het haventerrein die normaal gesproken alleen toegankelijk is voor officieren. Het is daarom een hele eer dat wij in de club uitgenodigd worden voor lunch! Die lunch blijkt ook nog eens Blauwe hap (Indische rijsttafel) te zijn, een begrip binnen de Marine. Als afsluiting van de lunch wordt er een heerlijke coupe met ijs geserveerd. Hartelijk dank aan de mensen bij de Marineclub voor de heerlijke lunch!

Na de lunch maken we eerst nog een paar foto’s bij de Marineclub, omdat de club een mooi uitzicht over de haven biedt. Daarna gaan we op pad voor een rondleiding in de haven. Rob leidt ons langs de verschillende delen van de haven en natuurlijk langs de schepen die aanwezig zijn. We stoppen even bij één van de onderzeeërs. Onderzeeërs blijven een apart en daarmee ook erg interessant onderdeel van de Marine. Heel tof om één van deze vaartuigen van dichtbij te kunnen zien. Rob heeft zelf op een onderzeeër gevaren, dus hij kan in geuren en kleuren vertellen hoe het eronderwater aan toe gaat.Vervolgens rijden we naar de plek waar veiligheidsoefeningen gedaan worden. Denk aan het blussen van brand en het dichten van lekkages. Bij de broers komen allerlei herinneringen naar boven aan hun tijd bij de Marine! Na een korte stop rijden we verder richting één van de dokken. Jenne heeft vroeger op de Zr. Ms. Evertsen gevaren, een fregat van de Van Speykklasse. Dat fregat vaart inmiddels onder de Indonesische vlag, maar er is wel een nieuw schip dat onder dezelfde naam vaart. Bij toeval ligt dit schip in de haven voor onderhoud en wij mogen bij het schip gaan kijken!Bij het dok worden we opgewacht door Rob, de Chef der Equipage van de Evertsen. We krijgen allemaal een helm op en gaan vervolgens naar binnen (het is een overdekt dok). Rob vertelt over het schip en waarom het schip in het dok ligt. 

Als verrassing krijgt Jenne van Rob een wapenschild en een whiskyglas van de Evertsen. Het schild is in het weekend daarvoor nog door één van de collega’s gemaakt. Heel erg tof dat alle mensen van de Marine zoveel in het werk willen stellen om Jenne nog één keer een heel fijne dag te kunnen geven! Ook ontvangt Jules met een ferme handdruk een commandantsmunt uit handen van Rob, een rituele waarderingsmunt van de Marine. Die munt brengt gelijk ook verplichtingen met zich mee! Als je iemand van de Marine tegenkomt en je hebt de munt niet bij je, dan moet je op een biertje trakteren. Die traditie houden we maar al te graag in stand en het is een hele eer om zowel het wapenschild, het whiskyglas als de munt te mogen ontvangen!

Nadat we kort het dok en het schip hebben bekeken, gaan we verder richting de hele speciale afsluiting van de dag. Rob heeft de heren van de Wensambulance eerder al ingelicht over de verrassing die hij heeft geregeld. Jenne, Hans, Ton en Jules weten echter nog van niets. We stoppen aan het einde van één van de steigers en moeten volgens Rob nog even wachten totdat het 3 uur is. We laten Jenne nog even kort rusten in de ambulance om hem net voor 3 uur naar buiten te halen. Daar staan we met z’n allen te wachten op wat komen gaat.Op een gegeven moment komt er een kleine boot om de golfbreker bij de uitgang van de haven gevaren. Al snel wordt de boot gevolgd door een NH90 helikopter. Op hoge snelheid komen beiden op ons af. Rondom de pier worden er allerlei manoeuvres uitgevoerd die de capaciteiten van de boot en de helikopter laten zien. Overigens wordt de helikopter bestuurd door de enige vrouwelijke pilote bij de marine en zij komt ook nog eens uit Limburg! Zij zorgt samen met haar collega’s voor een heletoffe afsluiting van de dag!Na enkele minuten vol actie genieten we nog even na op de steiger. Hier en daar vloeit ook een traan, maar dat is helemaal niet erg. Deze dag gaan we nooit meer vergeten! 

Iedereen heeft genoten en we kunnen alleen maar onze hele grote waardering en dank uitspreken richting alle mensen van de Koninklijke Marine en Rini en Hay van de Wensambulance die in zo een kort tijdsbestek alles in het werk gesteld hebben om deze onvergetelijk dag te regelen!