Op 29 nov. zijn we met Dhr. en zijn vrouw deze rit gaan maken. Een verpleegkundige uit het ziekenhuis had de wensvraag verstuurd en hier was dus snel gehoor aangegeven. Mooi dat hieraan gedacht wordt vanuit het ziekenhuis.

Eenmaal buiten begon het grote genieten. Meneer vond het heerlijk om even in de buitenlucht te zijn, de frisse lucht in te kunnen ademen. Na een korte rit naar het RDW, waar meneer 41 jaar heeft gewerkt, werd hij buiten al opgewacht door enkele collega’s. Speciaal voor dit moment hadden ze alle werkzaamheden stilgelegd en de nodige afspraken verzet. Ook hadden ze de rode loper uitgerold! Over de rode loper reden we hem met de brancard het kantoor in. Bijna alle collega’s (een twintigtal) waren aanwezig. Er werden herinneringen opgehaald, samen gelachen en een traantje weggepinkt. Een groepsfoto waar iedereen de duim omhoog hield moest ook nog gemaakt worden. Volgens collega’s en familie was dit duidelijk een vaak gebruikt teken van John.

Na dit bezoek zijn we naar zijn huisadres gereden waar hij ook al opgewacht werd door een tiental buurtgenoten. In de huiskamer kwamen zij allen nog even samen. Ook dochter en zoon waren hierbij aanwezig.Het was voor meneer een korte vermoeiende reis maar samen met zijn vrouw waren ze enorm dankbaar dat deze rit op zo’n korte termijn mogelijk was gemaakt.

Vrijdag 2 december bereikte ons het bericht dat meneer van de Putten die nacht is overleden. Met toestemming van de familie wordt dit bericht alsnog geplaatst. Wij wensen familie, vrienden en collega’s veel sterkte met dit grote verlies.